تاثیرات درمانی گیاه دارویی آقونیطون

آقونیطون گیاهی است علفی و پایا به ارتفاع تا یک و نیم متر که بومی نواحی مرطوب دنیا است با نام علمی Aconitum napellus L.  از تیره Ranuncalaceae ، در ایران رویش ندارد و نمونه بازار دارویی، محصولی از کشور هندوستان است.

از جنس آقونیطون سه گونه در ایران رویش دارند،گلهای بزرگ و زیبا به رنگ آبی و گاهی ارغوانی از مشخصات بارز آن است. ریشه های آن سمی بوده و به مقدار کم به عنوان آرام بخش، ضد درد، ضد احتقان  و معرق مصرف سنتی دارد برای تسکین دردهای عصبی گیاه تازه را له نموده در محل درد بگذارید در صورت قرمز شدن پوست از استفاده مجدد آن خودداری شود. هنگام جمع آوری این گیاه با احتیاط چیده شود چون همه قسمت‌های این گیاه مخصوصاً ریشه آن سمی است.

برای درمان سیاتیک می‌توان از ضماد این گیاه در محل درد استفاده نمود. یک و نیم گرم این گیاه کشنده است، علاج آن آویشن شیرازی و داروهای گرم می‌باشد. علائم مسمومیت با این گیاه تشنج، بسته شدن زبان، سیاه شدن رنگ بدن، تشدید ضربان قلب، ترشح بزاق و لرز است و علائم مسمومیت بعد از 10 – 20 دقیقه ظاهر می‌گردد و علائم دیگری چون مورمورشدن بدن به خصوص انگشتان دست و پا، تهوع شدید و گرفتگی ماهیچه‌ها می‌باشد. برای درمان دردهای عصبی مخصوصاً عصب تری ژومو مفید می‌باشد ولی به مقدار خیلی‌خیلی کم استفاده شود.

برای رماتیسم‌های حاد مفصلی نیز مفید است. برای عوارض ناشی از ترک اعتیاد که عبارتند از رنج‌های جسمانی، اضطراب و… نیز مفید می‌باشد. در مورد آب آوردن بدن نیز می‌توان از این گیاه استفاده کرد. در چین و ژاپن مرسوم است که ریشه‌های ضخیم این گیاه را در پائیز جمع‌آوری کرده و در آب خیس می‌کنند و آب آن را هر روز عوض می‌کنند تا سه روز این کار را ادامه می‌دهند و برای پرورده کردن این گیاه 10 واحد ریشه ضخیم، یک واحد دانه سوژا، 5/1 واحد ریشه شیرین بیان به آن اضافه کرده و با مقدار زیادی آب آن قدر می‌جوشانند که رنگ سفید قسمت مرکزی این گیاه از بین برود سپس به مقدار کم استفاده می‌کنند،

این فرآورده برای معالجه رماتیسم، بی‌حسی اعضای بدن، ورم دستگاه تناسلی، درد پشت و کمر تجویز می‌شود. متذکرمی‌شویم حتی‌الامکان ازمصرف‌داخلی این‌گیاه خودداری کنید. منابع: متداولترین گیاهان دارویی سنتی ایران-دکتر غلامرضا امین مجله جامع کشاورزی و فضای سبز-الهام بزرگی