دارچین با نام علمی Cinnamomum verum درختچه‌ای است کوچک، همیشه‌سبز، به ارتفاع ۵ تا ۷ متر که از تمام قسمت‌های آن بویی مطبوع استشمام می‌شود و گل‌های آن در فاصله ماه‌های بهمن تا اوایل فروردین ظاهر می‌شود.

به گزارش روابط عمومی پژوهشکده گیاهان دارویی جهاددانشگاهی، دکتر سعیده ممتاز عضو هیات علمی این پژوهشکده، اظهار کرد: دارچین حاوی میزان قابل‌توجهی از ترکیبات با قدرت آنتی اکسیدانی است و به همین دلیل با رادیکال‌های آزادی که باعث پیری سلول‌ها می‌شود مقابله می‌کند و فعالیت مغز را افزایش می‌دهد و فشارهای عصبی را از بین می‌برد.

دکتر ممتاز، عضو هیات علمی گروه فارماکولوژی و طی کاربردی پژوهشکده گیاهان دارویی با بیان این‌که ترکیباتی در دارچین دیده‌ شده است که از بروز زوال عقل و مشخصا آلزایمر جلوگیری می‌کند، افزود: عصاره دارچین به‌طور موثر مانع انباشتگی آمیلوئید بتا و پروتئین تائو که از مشخصه‌های بیماری آلزایمر هستند می‌شود. در واقع دارچین دارای اثرات محافظت‌کننده سیستم عصبی است که باعث پیشگیری و کنترل استرس اکسیداتیو و پروتئین‌های التهابی می‌گردد.

ممتاز عنوان کرد: در تحقیقات حیوانی که توسط محققان دیگر نیز ارایه شده است بهبود در عملکرد مغز و بهتر شدن فرآیند یادگیری پس از استفاده از درمان‌های مبتنی بر دارچین به‌خوبی مشخص است. دانشمندان اثر درمانی فوق را مرتبط با حضور ترکیب شیمیایی پلی فنلی به‌خصوص ترکیبی به نام سینامالدهید در دارچین می‌دانند.

وی با تاکید بر این‌که این ادویه در کمک به کاهش روند پیشرفت بیماری پارکینسون نیز موثر است، افزود: در مطالعات حیوانی، مصرف دارچین به محافظت از نورون‌ها کمک کرده و باعث بهبود عملکرد عضلانی می‌شود. این عضو هیات علمی توصیه کرد دارچین از نوع سریلانکایی و نه چینی استفاده شود، زیرا نوع سریلانکایی دارچین حاوی ترکیبات سمی کومارینی به میزان کمتری است. این ترکیبات بر عملکرد کبد تاثیر منفی می‌گذارند.