درمان طبیعی ریزش مو

ریزش مو سر

• میزان تولید این اجزای اصلی پروتئین رشد مو را تعیین می کند.
• میزان رشد متوسط مو 1/2 سانتی متر در ماه است که در زنان بین سنین 15 تا 30 سالگی سریع تر رشد می کند.
• دلایل بروز ریزش مو

• مهمترین دلیل ریزش مو تغذیه ناکافی است. حتی فقدان نسبی تقریبا هر ماده غذایی ممکن است باعث ریزش مو شود.
• اشخاصی که از کمبود ویتامین B6 رنج می برند دچار ریزش مو شده و افرادی که از کمبود اسید فولیک رنج می رند غالبا کاملا تاس می شوند. اما بعد از مصرف کافی این ویتامین ها مو به شکل طبیعی رشد می کند.
• کمبود آهن ، مس و ید نیز می تواند باعث بروز اختلالاتی همچون ریزش مو و سفیدی پیش از موعد موها شود.
• دلیل اصلی دیگر ریزش مو وچود استرس هاس روحی و روانی همچون نگرانی، اضطراب و شوک ناگهانی است.
•  استرس منجر به ایجاد تنش شدیدی در پوست جمجمه سر می شود. استرس باعث ضعیف شدن ریشه مو شده که این امر منجر به ریزش موها می شود.
• استرس همچنین به شدت بر میزان مواد مغذی ضروری مورد نیاز برای رشد سالم مو تاثیر می گذارد.
• ضعف عمومی، سرماخوردگی مزمن، آنفلوانزا و کم خونی نیز منجر به بروز این اختلال می شود.
• عدم رعایت بهداشت مو سر از طریق انسداد منافذ پوست با کثیفی، ریشه مو را ضعیف می کند.    
• وراثت هم از عوامل مهم ریزش مو سر می باشد.

• درمان طبیعی و گیاهی
  • داشتن موی سر سالم تا حد زیادی به مصرف مقادیر کافی از مواد مغذی ضروری در رژیم غذایی روزانه فرد بستگی دارد.
  • مو از پروتئین درست شده است و پروتئین کافی برای داشتن موی پرپشت  و انبوه ضروری است.
  • کمبود اینوزیتول نیز باعث ریزش مو می شود. بنابراین باید غذاهای غنی از اینوزیتول همچون جگر، مخمر و ملاس مصرف کرد.
  • تحقیقات نشان داده است که زنان نیاز کمتری به اینوزیتول دارند. اگرچه این ماده می تواند به تحریک رشد مو در زنان کمک  کند، فقدان آن احتمالا دلیل اصلی رشد پایین مو در زنان نیست. زنان غالبا از کمبود ید و ویتامین B رنج می برند که این کمبود ها می تواند باعث کند شدن جریان گردش خون به جمجمه سر شود.
  • زنانی که در رژیم غذایی خود از ید، آهن و ویتامین های B استفاده می کنند از رشد موی بهتری برخودار هستند.   

5. درمان خانگی
   • یکی از روش های درمان خانگی مالش جمجعه سر می باشد به وسیله انگشتان بعد از شستن مو با آب سرد می باشد. جمجعه سر را باید آنقدر مالش داد تا با گرمای تولید شده به تدریج شروع به گزگز کردن کند. این کار غدد چربی را تحریک کرده و به چرخش خون در نواحی آسیب دیده انرژی می بخشد و رشد مو را سالم می کند.
   • کاهو در پیشگیری از ریزش مویی که بر اثر کمبود مواد غذایی به وجود آمده است مفید است. گفته شده است که نوشیدن ترکیبی از عصاره کاهو و اسفناج به رشد مو کمک می کند.
   • نوشیدن عصاره یونجه در ترکیب با عصاره هویج و کاهو تا حد قابل توجهی به رشد موها کمک می کند. ترکیب این عصاره غنی از عناصری است که به ویژه برای رشد مو مفید است. به هنگام مهیا کردن عصاره یونجه، برگهای گیاه را بهتر است تازه استفاده کرد.
   • استفاده روزانه از روغن نارگیل تصفیه شده ای که با آب لیمو ترکیب شده است بر روی مو از ریزش مو جلوگیری کرده  و آن را تقویت می کند.
   • استفاده از عصاره برگ های گشنیز بر روی مو همچنین درمان مفیدی محسوب می شود.   
   • روغن خردلی که با برگ های حنا جوشانده شده است در رشد سالم مو موثر است. در حدود 250 گرم روغن خردل را باید در یک ظرف حلبی جوشاند. مقدار کمی از برگ های حنا را بتدریج باید در این روغن قرار داد تا حدود 60 گرم از این برگ ها در روغن جوشانده شود. سپس این روغن را باید از میان پارچه ای  عبور داد و در شیشه ای ریخت. ماساژ منظم سر با این روغن به پرپشت شدن مو کمک می کند.
   • خمیر درست شده از دانه های لیمو و دانه های فلفل سیاه یکی از درمان های ارزشمند برای رفع این اختلال است. این خمیر دارای اثر تحریک کنندگی است. این خمیر گردش خون در نواحی آسیب دیده افزایش داده و رشد مو را تحریک می کند. این خمیر را باید دو بار در روز برای چند هفته استفاده کرد.
   • درمان موثر برای رفع ریزش مو خمیر گیاه شیرین بیان است که با آسیاب کردن قطعات این گیاه در شیر با کمی زعفران درست می شود. این خمیر را باید شب ها قبل از رفتن به رختخواب بر روی نقاط تاس به کاربرد.
   • از قدیم الایام و در طب سنتی از پماد حاصل از ریشه گیاه پلمباگو (plumbago europaea)  در درمان کچلی استفاده می شده است که اثری قطعی و سریع در درمان عفونت داشته است.
     
     گردآورنده:دکتر نسیم زرین پنجه

منابع:

کتاب راهنمای کامل طب سنتی، تالیف شری اچ کی باکهرو، ترجمه جمشید هاشمی

اثر عصاره متانولی گیاه plumbago europaea بر قارچ کاندیدا البیکانس، علی صادقیان، حسن درخشنده، محمد صادقیان و حمید صادقیان.1385. فصلنامه علمی پژوهشی تحقیقات گیاهان دارویی و معطر 22(1):60-64.