استفاده از فرآورده های گیاهان دارویی

اجزای شیمیایی در گیاهان دارویی باید به مقدار لازم در بدن جذب شوند تا تاثیر درمانی خود را ایجاد کنند .میزان جذب مواد و اجزاء موثره در داخل سلولهای انسان یا جریان خون با توجه به قطبیت ، پایداری ودیگر ویژگی های شیمیایی اجزاء و نیز روش مصرف آنها متفاوت است. به عنوان مثال اجزای فرار هنگامی که از طریق استنشاقی وارد بدن شوند موثر هستند ودر صورتی که از طریق دهان وارد بدن گردند چندان تاثیر گذار نخواهند بود.

فراورده های حاصل از گیاهان دارویی را می توان به روش های زیر مصرف نمود:

دهانی : مواد پودرشده (یا سوسپانسیون ها ) می توانند از طریق استنشاق و جذب موکوسی تاثیرگذار باشند.

موضعی: محلهای شستشو ،روغنها یاکرم های حاوی گیاهان دارویی و عصاره های آنها مستقیما پس از مالیده شدن بر روی پوست جذب می شوند.

بخور و استنشاق دود : استنشاق دود حاصل از بعضی داروها روش مصرف مناسبی است که از طریق ریه ها جدب می شوند .روغن های فرار به این صورت تجویز می گردند .

استحمام :دربعضی حالات گیاهان دارویی یا عصاره های آنها به آب استحمام اضافه می شوند. تزریق زیر جلدی یا داخل ماهیچه ای : بعضی از داروهای گیاهی (که اغلب به صورت مواد موثره خالص می باشند) مستقیما به داخل جریان خون تزریق می شوند در بعض حالات که اگر مواد از طریق دهانی مصرف شوند حالت خود را از دست می دهند.

به عنوان مثال آلکالوئیدهای menispermaceae  که به صورت سنتی به عنوان مواد شل کننده ماهیچه ها مورد استفاده قرار می گرفته اند از این گروه هستند.

منابع:

مایکل وینک ، بناریک فون ویک ، مهم ترین گیاهان دارویی جهان  مجتمع آموزش کشاورزی سبز ایران  ،1387.