کپسول گیاهی لیورسیل

تعداد بازدید:۵۹۸

شکل فرآورده:

کپسول خوراکی 420 میلی‌گرمی

ماده موثره:

هر کپسول حاوی 300 میلی‌گرم عصاره خشک بذر گیاه خار مریم (Silybum marianum L) معادل با 240 میلی‌گرم سیلیمارین (ترکیبی از سیلی‌بینین، سیلی‌کریستین، سیلی‌دیانین و ...)، فلاونوئیدها (کوئرستین، تاکسیفولین و ...)، لینولئیک اسید، اولئیک اسید، کامپسترول و استیگماسترول می‌باشد.

خاصیت درمانی:

درمان حمایتی در بیماری‌های التهابی کبد، آسیب‌های کبدی و کبدچرب.

پایین آورنده قند خون (به‌عنوان درمان کمکی در دیابت نوع دوم)، پایین آورنده کلسترول و تری‌گلیسرید خون.

دستور مصرف:

روزانه دو مرتبه و هر مرتبه یک عدد کپسول بعد از غذا یا همراه غذا میل شود.

اثرات فارماکولوژیک و مکانیسم آن‌ها:

در یک کارآزمایی بالینی انجام شده بر روی افراد دارای مشکلات مزمن کبدی که ترکیبی از سیلیمارین دریافت نمودند (به‌صورت 240 میلی‌گرم – دو مرتبه در روز) در مقایسه با پلاسبو (دارونما)، کاهش قابل ملاحظه‌ای در سطح آنزیم‌های کبدی (AST، ALT و GGT) گزارش شده است. در مطالعه بالینی دیگری که به مدت شش ماه بر روی 60 بیمار مبتلا به آسیب کبدی ناشی از مصرف الکل انجام شد، سیلیمارین با دوز 600 میلی‌گرم در روز تجویز شد. پس از پایان مطالعه، میزان FBS (قند خون ناشتا)، قند خون روزانه، گلوکز اوریا، هموگلوبین گلیکوزیله و نیاز روزانه به انسولین به شکل قابل‌توجهی کاهش یافت. در یک کارآزمایی بالینی دیگر که توسط پژوهشکده گیاهان دارویی جهاد دانشگاهی با همکاری مراکز تحقیقاتی - درمانی در ایران انجام شد، سیلیمارین با دوز 600 میلی‌گرم در روز برای 110 بیمار مبتلا به دیابت نوع دوم به مدت چهار ماه تجویز شد که در نهایت پس از پایان مطالعه، منجر به کاهش 30% قند خون ناشتا، 20% کلسترول و 30% تری‌گلسیرید شد. مکانیسم‌های عمل متعددی برای اثر درمانی سیلیمارین مطرح شده است؛ سیلیمارین که حاوی ترکیبات متعدد از جمله فلاونوئیدها و فیتواسترول‌ها می‌باشد، به‌عنوان یک آنتی‌اکسیدان، خنثی‌کننده رادیکال‌های آزاد و تنظیم‌کننده میزان گلوتاتیون داخلی سلول‌ها بوده و به‌عنوان تثبیت‌کننده غشاء سلولی و تنظیم‌کننده نفوذپذیری سلول‌های کبدی و پیشگیری‌کننده از ورود عوامل سمی به سلول‌های کبدی عمل می‌کند. سیلیمارین همچنین به‌عنوان محرک سنتز ژن ریبوزومال RNA، و عوامل نوسازی سلول‌های کبدی و به‌عنوان مهارکننده تغییر شکل هپاتوسیت‌های ستاره‌ای شکل به میوفیبروبلاست‌ها (فرآیندی که عامل رسوب فیبرهای کلاژنی و منجر شدن به سیروز کبدی است)، فعالیت می‌کند. فلاونولیگنان‌ها با تغییر غشای بیرونی سلول‌های کبدی (که مسئول جذب مواد سمی می‌باشند) و ایجاد تغییر در ترکیبات فسفولیپید آن‌ها، مانع اتصال سموم به غشاء می‌شوند. این ترکیبات اثر آنتی اکسیدانی دارند و مانع اثر اکسیدان‌ها شده و با کاهش تولید رادیکال‌های سوپر اکسید دسموتاز و نیتریک اکساید در سلول‌های کوپفر کبد این اثر را اعمال می‌کنند. مهمترین مکانیسم اثر سیلیمارین در محافظت کبد از طریق خنثی کردن رادیکال‌های آزاد است. علاوه بر خواص آنتی‌اکسیدانی، سیلیمارین با کاهش لیپوپراکسیداسیون، کاهش مقاومت به انسولین، مهار اکسیداسیون LDL و تقویت سیستم دفائی بدن موجب مهار اختلال متابولیکی در بیماران دیابتی و افراد مستعد به دیابت می‌شود.

عوارض جانبی:

عارضه خاصی مشاهده نشده است. تنها در بعضی افراد ممکن است باعث اسهال خفیف شود.

تداخل‌های دارویی:

در صورت مصرف همزمان این فرآورده با داروهای کاهنده قند خون یا انسولین، مقدار مصرف این داروها با نظر پزشک معالج، بر اساس میزان قند خون تنظیم شود. سیلیمارین ممکن است باعث کاهش اثر مترونیدازول شود و در صورت مصرف همزمان پیشنهاد می‌گردد دوز مصرف مترونیدازول افزایش یابد (با نظر پزشک). احتمال کاهش اثر یوهیمبین و فنتولامین به دلیل اثرات آنتاگونیستی خار مریم وجود دارد. احتمال کاهش پراکسیداسیون چربی در مصرف همزمان با بوتیروفنون‌ها یا فنوتیازین‌ها وجود دارد.

موارد عدم مصرف و نکات قابل توصیه:

در دوران بارداری و شیردهی زیر نظر پزشک مصرف شود.